Ukończył fizykę doświadczalną na Uniwersytecie Wrocławskim. Działa jako fotograf niezależny. Współpracuje z wieloma wydawnictwami. Zajmuje się fotografią reportażową, reklamową i inscenizacyjną oraz przygotowaniem i produkcją wydawnictw.

Ważniejsze wystawy autorskie
· Porcelana Galeria OKP Wieża Ciśnień, Kalisz 2002
· 90. rocznica zburzenia Kalisza (wystawa plenerowa),Kalisz 2004
· Nagroda Prezydenta Miasta Kalisza za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
· Fotografie Festiwal Dialogu 4 Kultur – Ośrodek Inicjatyw Artystycznych-Teatr 77, Łódź, 2004
· Drogi, poszukiwania, style stacja fotograficzna Kalisz wystawa zbiorowa BWA, Kalisz, lipiec/sierpień 2006
· Porcelana Cafe Foto Club, Łódź, wrzesień 2006
· Ogród sztuk (wspólnie z Andrzejem Nawrotem), Ośrodek Kultury Plastycznej Wieża Ciśnień w Kaliszu, 2014
· Uliczna Galeria Światowego Malarstwa – w całości, Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku, 2014

“To, co przede wszystkim odczuwamy w czasie przeglądania fotografii prawie zawsze jest zaskoczeniem. Zjawiskiem, które w naszej wyobraźni jawi się jako świadectwo minionego czasu, faktu, zdarzenia, lub innych fragmentów rzeczywistości. Wszystkie te rejestracje miały miejsce i istotnie istniały w określonym czasie i miejscu. Każde z tych zdjęć, stanowi fragment dokumentacji historycznej określonego zjawiska, które już nigdy nie może się powtórzyć. Bezczelny obiektywizm fotografii, polega głównie na tym, że obojętnie od intencji autora, naciśnięcie wyzwalacza komunikuje fakt i pozostaje takim aż do ingerencji w obiektywną postać negatywu. Warto przy okazji sobie uświadomić, iż właściwy początek “magii” rejestrowania obrazów rzeczywistości, dokonał się w 1839 roku w pracowni angielskiego fizyka i astronoma, Sir John Herschel, który jednym treściwym zdaniem określił to odkrycie: “It is a miracle”, (To jest cudl) Trudno co prawda umieszczać fotografie Mariusza Hertmanna w kategoriach cudów, aliści trzeba zauważyć szczególne cechy tej niewątpliwie oryginalnej twórczości. Używanie aparatu fotograficznego, w Jego przypadku, jest niezbędnym środkiem do dokumentowania procesu obserwacji świata. Chodzi jednak nie o to, iżby ukazywać fakty, lecz ich wyjątkowe miejsce w procesie życia cywilizacji ludzkiej. Można przecież dokonywać takich rejestracji / posiadając aparat fotograficzny, kamerę filmową, czy magnetofon/. Same fakty jednak nic nie znaczą, bez konfrontacji z intelektualną obecnością autora. Sam wynalazek, czegokolwiek, nie zmienia oblicza rzeczywistości. Dopiero jego zastosowanie w praktyce, określa jego przydatność dla cywilizacji. Można zauważyć w twórczości Mariusza, właśnie potrzebę odnajdy-. wania w przestrzeni obserwowanej, takich funkcjonalnych aktów, które pozwalają porównywać ją do procesów wynalazczych. To przecież ostrość widzenia zjawisk, prowadzi do odkrywania funktorów postępu, jako świadectwa ewolucji umystowości człowieka. To co szczególnie urzeka w obrazach Mariusza Hertmanna, to literacka skłonność do ukazywania rzeczy w ich naturalnej postaci. To ujawnianie ich cech w stosunku do człowieka, który oczekuje na drogowskazy. Można te dydaktyczne aspekty pomijać, ale nie sposób lekceważyć znaków zawartych w komunikatach społecznych. Odnosząc swoje refleksje do całości twórczości i postawy twórczej, n.b. Przyjaciela, Mariusza, pragnę wyrazić swoje najszczersze wyrazy podziwu, dla Jego otwartości w głoszeniu sensu realizacji własnych poglądów.”                              

 prof.Tadeusz, Witold Wolański

W 2018 r. Mariusz Hertmann został uhonorowany medalem Fotoklubu RP „Za zasługi dla fotografii polskiej w 100. rocznicę odzyskania niepodległości”

Mariusz Hertmann  jest bohaterem 17 zeszytu z serii “Fotografowie Wielkopolski” – SCEPTYK PEŁEN WIARY