Tyrolinki

Są tańcami trójmiarowymi, lubianymi i dość powszechnie tańczonymi, nieco szybszymi niż walcerki. Pochodzą z Austrii (z terenu Alp). Posiadają różne nazwy, np. walcerek – mój tatusiuwiatrokprzewijanyzmienny. Czasem używana (mylnie) nazwa walcerek ma dookreślenie, np. zapożyczane od pierwszych słów incipitu przyśpiewki towarzyszącej tańcowi lub charakterystycznych figur stosowanych w tańcu, sposobów trzymania i innych elementów.

Tyrolinki są tańcami na ogół rozbudowanymi pod względem choreotechnicznym. Nie posiadają one jednak schematu choreograficznego ściśle określonego ruchowo dla całej Wielkopolski. Przebieg tańca i czas jego trwania zależy bowiem od fantazji i pomysłowości prowadzącego i od stopnia rozbawienia tańczących, którzy co raz to wołają do kapeli „tego samego”, pokrzykują „u hu, hu”, wymyślają i zapowiadają różne figury. Jednak styl, sposób i zakres wykonania figur oraz przebieg tyrolinek jest w pewnym stopniu tradycyjnie ujednolicony w poszczególnych subregionach lub grupach lokalnych.

Najczęściej spotykane kroki w tym tańcu to: chodzenie po obwodzie koła w takt melodii, np. w wiatraku, a zwłaszcza skrzyżowane unoszenie nóg przez tancerkę i tancerza poprzedzone tupnięciem (krokiem „jak w trojaku”), połączone z obrotami tancerzy i tancerek wokół własnej osi i przechodzeniem do innego tancerza (jak przy tzw. zmiennym) oraz wspólny spacer pary przez 2 takty. Charakterystycznymi krokami są półobroty wykonywane w parze przez dwa lub cztery takty, zakończone tupnięciem tancerza lub przytupami przed tancerką w zależności od melodii (i jej formalnej budowy), a także od fantazji tancerza. Nie brak też wspólnego wirowania par po obwodzie koła, szczególnie na zakończenie tańca lub frazy melodii.

Wiele tyrolinek ma przyśpiewki, np. wspomniane wyżej (zwane też w niektórych miejscowościach Wielkopolski walcerkami lub wiatrakamimój tatusiu czy gyńś wodom.

Tyrolinki są tańcami lubianymi i tańczonymi do dziś szczególnie na terenie zachodniej i północnej Wielkopolski, a sporadycznie także w środkowych i południowych jej regionach. Świadczą o tym notacje nazw tego tańca: tyrolinka czy tyriolinka w 18 miejscowościach, głównie w północnej i środkowej części, a tylko sporadycznie na południu obszaru Wielkopolski.

Podoba Ci się ten artykuł? Podziel się ze znajomymi: